The cell (2000) ;

The cell (2000) ;

psychological serial killing movie .

இதுவரைக்கும் திரையில் பார்த்த 999 சீரியல் கில்லிங் மூவிக்கும் , இந்தப்படத்துக்கும் எந்தவொரு பெரிய வித்யாசமும் இல்ல, அதே க்ளிஷேவான கொலைகள், MO (ஏறக்குறைய) , ரீசன், எல்லாமே... ஆனா இதுவரை இந்த வகை ஜெனரில் பாக்காத ஒரு விஷயம், இதன் surrealistic making...

ஆரம்பத்திலேயே சொன்ன மாதிரி கதைய விவரிச்சு சொல்ற அளவுக்கு ஏதுமில்ல,எல்லாம் ஏற்கனவே பாத்ததுதான்.

ஒரு ஊரு, ஒரு சீரியல் கில்லர் , ஆனா  MO, பொண்ணுங்கள ஒரு கண்ணாடித் தொட்டியில போட்டு கொஞ்சம் கொஞ்சமா தண்ணிய நெரப்பிக் கொல்றது (ஏறக்குறைய 48 மணி நேரத்துல..).அப்படி ஒரு பொண்ண அந்தத் தொட்டியில போட்டு கொல்லப்போகும் போது இவரு கோமா'க்கு போயிடறாரு, கில்லரப் புடிச்ச போலீஸ்க்கு 48 மணி நேரத்துல சாகப்போற அந்தப்பொண்ணு எங்க இருக்குன்னு எப்படித் தெரிஞ்சிக்கறது..?!.

இங்க தான் சைக்காலஜிஸ்ட் Jenifer Lopez வர்றாங்க, ஒரு virtual டெக்னாலஜி மூலமா மனித மூளைக்குள்ள போய் அவங்க சைக்காலஜிக்கல் பிரச்சனைகள குணப்படுத்தற child psychologist .
அதே முறையைப் பின்பற்றி சாகப்போற அந்தப்பொண்ணக் கண்டுபுடிக்க,கொலைகாரன் மூளைக்குள்ள போறாங்க Jenifer...
சாகப்போற அந்தப்பொண்ண காப்பாத்த முடிந்ததா..?

கொலைகாரன் மூளைக்குள்ள போன Jenifer என்ன ஆனாங்க..?

பாலைவனத்துல வித்யாசமான பிண்ணனி இசையுடன், ஒரு பெண் குதிரையில் வர்ற மாதிரி படம் ஆரம்பிக்கும் போதே , படம் வழக்கத்துக்கு மாறா இருக்குற மாதிரி தோணும்.
ஆனா போகப்போக படத்தோட cinematography & music நாமும் எதோ ஒரு surrealistic painting உள்ள மாட்டிக்கிட்ட feel கொடுக்கும்.வேகமாக மாறும் காட்சிகளும், interior art direction ம் , ஏதோ ஒரு Art house'க்குள்ள இருக்குற feel கொடுக்கும்.நல்ல மேக்கிங்...
கடைசியா இந்தப்படத்த பாக்க இன்னொரு காரணம் , இந்தப்பட இயக்குனர் ஒரு இந்தியர் Tarsem Singh.

http://www.youtube.com/watch?v=PnqUH0IKLok